Turna

Şiir

Celil ÇINKIR

 

TURNA

Vurulan Turnanın Ardından

Vurulunca eşi, bağrının başı 
Ezildi, başında dolandı durdu
Günler, haftalarca, feryat, figanı
Çözüldü, başında dolandı durdu

İşini yapınca, avcı mafyası
Noktalandı aşka dair hülyası
Canavar yüzünden sevda kimyası
Bozuldu, başında dolandı durdu

Vahşi yaratıklar kapmasın diye
Gözünü kırpmadı bir tek saniye
Beddua ederek çağdaş caniye
Büzüldü, başında dolandı durdu

Bir gün, beş gün değil, hem de günlerce
Kurbağa, tosbağa, karınca, serçe
Cenaze alayı gibi sessizce
Dizildi, başında dolandı durdu

İki ay boyunca var ya o sene
Sabahtan akşama hep aynı sahne
Lanet eyleyerek içten o güne
Süzüldü, başında dolandı durdu

İnsan bozuntusu mahlûka kırgın
Eli silah tutan herkese dargın
Delibal buruktu, turnayla her gün
Üzüldü, başında dolandı durdu

 

 

Formun Üstü