Andırın
Şiir
Mustafa ZENGİN
ANDIRIN
Bir söz söyleyim de yâdikâr olsun
Dostların mâzini bilsin Andırın
Mânevî alemde hatıra kalsın
Yarenin dostların görsün Andırın
Yaylaların meşhur koyun kuzulu
Erlerin bahadır şehit gazili
Maraş sancağında ismin yazılı
Karıştın cihada varsın Andırın
Alevi Sünniler hep birlik oldu
Darbeler kılıçla çok insan öldü
Hazreti Ökkeş’e Maraş’a eldi
Sahabe devrinde varsın Andırın
Sana bağlı idi göksün ve geben
Üç mahiyen vardı yedi yüz oban
Ateşin ormandan geçimin saban
Görmedi bu nesil bilsin Andırın
Yağmurun bulanık sürer bir hafta
Kaşığın ağaçtan yabası tahta
Karaçam kamalak biçilr lata
Her ilden tüccarın gelsin Andırın
Gidip orta Asya’dan sorsam aslını
Evliya Çelebi yazmış ismini
Bir asır öncesi gördüm resmini
Fî tarihinde mi varsın Andırın
Yer yer ilim adamların eğlenir
Aşikâr derinden methin eylenir
Eyâlet Haleb de ismin söylenir
Bilinmez şu mâzin sırsın Andırın
Meşhur köse mühtü nebioğlu hoca
Küçük yaştan okur dilinde hece
Kayserili hafız yürümüş hac’a
İlim de irfan da birsin Andırın
Meşhurdu Nüfretli Mehmet Efendi
Ne güzel vaazlar irşad ederdi
Hacımahmudoğlu Ahmet Efendi
Nice âlimlerin vardır Andırın
Kara hoca mühtü emekli oldu
Vaaz Celil hoca yerine geldi
Güzel vaaz eyler bir zaman kaldı
Devri alem devam sürsün Andırın
Hep göçtü âlimler oldular turab
Mekanların cennet eylesin ya Rab
Dâvûd hoca geldi lisanı Arap
Her ilim dalında varsın Andırın
Kul mustafam böyle bu ne sevdadır
Hayvanlara sığnak kuşa yuva’dır
Otların Çiçeğin derde devâdır
Merham olup yaren sarsın Andırın
