Gençlik ve Aile
Şiir
Muammer ÖKSZÜZ
GENÇLİK VE AİLE
Baharın habercisi güller açılsın
Dört bir yana kokusu saçılsın
İlim öğrensin genciyle yaşlısın
Göz ucuyla dahi harama bakmayasın
Aydınlatsın İmanın nuru kâinatı
Yeryüzünden kaldırsın karanlığı zulmeti
Yayılsın İslâm’ın Ahlâk-i kokusu
Hatırlansın Hz. peygamberin hayat olgusu
Ailemizde başlasın sevgi ile saygı
Bazı Ekranlar yayıyor topluma kaygı
Hele yok mu sosyal medyadaki kirli yaygı
Her dakikada oluyor, gençlerde hayat kaybı
Gençliğin imanını söndürüyor çılgın fonlar
Arkasından yayılıyor frengiler mikroplar
Hayattan koparıyor uyuşturucular,haplar
Mertçe yapılmıyor günümüzde savaşlar
Sinsice işleniyor küfürler şirkler,
Duygusuz ,şuursuz kalıyor gençler
Hayasızca söylenip yayılıyor şehvetler
Parçalanıp yok ediliyor köklü aileler
Millet-i necibe nesepsiz korunur mu
Aile olmadan yuva kurulur mu
Ateş ile barut bir arada bulunur mu
Nikâhsız yaşayanda sevda olur mu
Uyanarak kendine gel olma oyuncak
Araç olarak bu gençlik kullanılmayacak
Kobay değil bu millet kaybolmayacak
Küfrün ve şirkin nefesi elbet boğulacak
Kutlu gençlik;göz dikme,ırza namusa
Vatanı için şehit olurdu deden Musa
İngilizler düşman oldu kan kusa kusa
Hasım olduk şimdilerde arkadaşa dosta
Ey Kahramanmaraş’ın kahraman evladı
Namusum çiğnenmesin diye deden evini yakardı
Yaşamak için önceleri ırz ve namus gerekirdi
Parayı,şöhreti,makamı elinin tersiyle iterdi
Titreyerek gelmeliyiz kendimize
Uyanık olup sarılalım birbirimize
Algılarla oynuyor küfür bir mezbele
Ahir zamandır her yerde hep zelzele
Top, tüfek,silah işlemez sinemize
Küfrün rüzgarı işliyor sinsice gönlümüze
Çok geç kalmadan gelmeliyiz kendimize
Sahip çıkmalıyız yok olmadan AİLEMİZE
Muammer der ki yüzümdeki kederim
Gönülden gönüle sohbet ederim
Vaktim gelince hakka yürür giderim
Andırın’lı kardeşlerime selam ederim