Gençlik ve Aile

Şiir

Muammer  ÖKSZÜZ

 

 

 

 


GENÇLİK VE AİLE

Baharın habercisi güller açılsın

Dört bir yana kokusu saçılsın

İlim öğrensin genciyle yaşlısın

Göz ucuyla dahi harama bakmayasın

 

Aydınlatsın İmanın nuru kâinatı

Yeryüzünden kaldırsın karanlığı zulmeti

Yayılsın İslâm’ın Ahlâk-i kokusu

Hatırlansın Hz. peygamberin hayat olgusu

 

Ailemizde başlasın sevgi ile saygı

Bazı Ekranlar  yayıyor topluma  kaygı

Hele  yok mu sosyal medyadaki kirli yaygı

Her dakikada oluyor, gençlerde hayat kaybı

 

Gençliğin imanını söndürüyor  çılgın fonlar

Arkasından yayılıyor frengiler mikroplar

Hayattan koparıyor uyuşturucular,haplar

Mertçe yapılmıyor günümüzde savaşlar

 

Sinsice işleniyor küfürler şirkler,

Duygusuz ,şuursuz kalıyor gençler

Hayasızca söylenip yayılıyor şehvetler

Parçalanıp yok ediliyor köklü aileler

 

Millet-i  necibe nesepsiz korunur mu

Aile olmadan yuva kurulur mu

Ateş ile barut bir arada bulunur  mu

Nikâhsız yaşayanda sevda olur  mu

 

Uyanarak kendine gel olma oyuncak

Araç olarak bu gençlik kullanılmayacak

Kobay değil bu millet kaybolmayacak

Küfrün ve şirkin nefesi elbet boğulacak

 

 

 

Kutlu gençlik;göz dikme,ırza namusa

Vatanı için şehit olurdu deden Musa

İngilizler düşman oldu kan kusa kusa

Hasım olduk şimdilerde arkadaşa dosta

 

Ey Kahramanmaraş’ın kahraman evladı

Namusum çiğnenmesin diye deden evini yakardı

Yaşamak için önceleri ırz ve namus gerekirdi

Parayı,şöhreti,makamı elinin tersiyle iterdi

 

Titreyerek gelmeliyiz kendimize

Uyanık olup sarılalım birbirimize

Algılarla oynuyor küfür bir mezbele

Ahir zamandır her yerde hep zelzele

 

Top, tüfek,silah işlemez sinemize

Küfrün rüzgarı işliyor sinsice gönlümüze

Çok geç kalmadan gelmeliyiz kendimize

Sahip çıkmalıyız yok olmadan AİLEMİZE

 

Muammer  der ki yüzümdeki kederim

Gönülden  gönüle  sohbet ederim

Vaktim gelince hakka yürür giderim

Andırın’lı kardeşlerime selam ederim