Andırın Ağıdı 2
Ağıt
Derleyen Remzi ÇINGIL
ANDIRIN AĞIDI 2
Takvalardı köyüm, karadut obam
Kesme kütüğünden yanardı sobam,
Cihangir oğlunun kızıydı ebem,
Hani eyi Musa dedem niç oldu
Gargılıkta Şerif fakı dururdu,
Miktar idi möhürünü vururdu,
Herkes Andırın’da yayan yürürdü,
Sarpıcan denen dertler niç oldu.
Arabası akabadan geçerdi,
Mor goyunum gelir suyun içerdi,
Dedem ellik takar ekin biçerdi.
Şelek çeken ebelerim niç oldu
Keşiş suyu ilkbaharda bulanır,
Andırın’lım gurbet elde dolanır,
Toprak damlar samanlanır loğlanılır,
Süyügümüzden sarkan buzlar niç oldu.
Nerde o çocukluk günlerim
Kirmenlerde eğrilirdi yünlerim,
Çöken damımıza bakıp inlerim,
Bakır ırbık koca çıkrık niç oldu.
Tarhanayı sererlerdi firikli,
Gargınlık, mutlu, karadut mirikli,
Benim bu köyüm ezelden dertli,
Harman süren dişli gemler niç oldu
Örme üzzük uzun golanlarımız,
Az galdı bunları bilenlerimiz,
Eğer, semer ve de palanlarımız,
Değirmene giden gölüklerimiz niç oldu.
Har ağacına bal yapardı karı kürü derlerdi
Saybaşına varan yolu yarılar
Anamın babasına derler sarılar,
Cin Ali dedem Mustafa dayım niç
Dama yağan karı kürü derlerdi
Gızın güzelline hürü derlerdi,
Çalıyı başından sürü derlerdi
O nükteli konuşanlar niç oldu.
Biri oha çeker öküz durdurur,
Biri oha çeker sabah kırdırır,
Kesme ağcına hebil sardırır,
Pırhal ağcından kaşık niç oldu
Yol ver dağlar bir geçeyim höbekten,
Aş yapardık tevriz denen gabaktan,
Ilgıt ılgıt sömelekli bebekten,
Belendiğim beyaz toprak niç oldu
Keşişe karışır tahtanın suyu,
Yeşil Karapınar şu nürnpet köyü
Anacığım ağlar Kazımım deyi,
Başımı okşayan eller niç oldu.
