Göksu’ya Ağıt
Şiir
Sait ÖZTÜRK
GÖKSU’YA AĞIT
Yâdında bir ân-ı muhayyel kalır Mehmed’im
Dilde şarkı, gönülde bir lahza-ı ân kalır Mehmed’im
Tüter gözünde Göksu, âh edip inler sinen
O tebessümden mâzide bir ân kalır Mehmed’im
Pervaz olup girerse yedi meleğin Göksuya
Sürurdan bir an kalır Mehmed’im
Eğer ki içersen âb-ı Göksudan bir yudum su
Hatıralarda bir ân kalır Mehmed’im
Şakılasın bülbül güle Göksu’da meğer
Maşukdan bir an kalır Mehmed’im
Kor oldu ateş-i sevdadan kalbim, suya götürün dostlar beni
Âh ederse Göksuyum, sinemde bir ân kalır Mehmed’îm
Pençe-i kahr ile götürseler suyunu
Göksu’dan Ayıntâba bir yâh kalır Mehmed’im
Helete’den Maraş’a bir âh,
Geride kırık bir kalb, bir ân kalır Mehmed’im
